آیا فکر کردید آمریکا که می تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می ترسد؟ آیا واقعا به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی آید؟
جان کری: نقض توافقنامه ژنو از سوی ایران واکنش نظامی آمریکا را در پی دارد!
صرف اینکه وزارت خارجه ما چه نوع دیپلماسی رسانه ای را مورد پسند دارد، از برآورد فعالیتهای جناب آقای ظریف این چنین برمی‌آید که ایشان اعتقاد به نوع ابزاری آن دارند که از رسانه ها برای پیشبرد اهداف دیپلماسی استفاده می‌کنند.
اما این نوع دیپلماسی یک شمشیر دو لبه هست. استفاده مناسب از کلمات و واژه ها و انتخاب نوع رسانه و محل گفت و گو و خبرنگار مورد نظر و ... همه و همه از مواردی است که با انتخاب این نوع دیپلماسی این دیپلمات باید بیشتر و بیشتر حساس باشد.
حالا اذعان مطلبی که اصلا در عنوانش در صلاحیت یک مقام غیر نظامی نیست را چگونه باید در دیپلماسی رسانه ای در نظر گرفت؟ اگر این را تنها یک گاف بدانیم آیا اینطور گاف‌هایی که برای کشور هزینه ساز است نباید از آن پیشگیری کرد؟
آیا استفاده رسانه ای آقای وزیر امور خارجه به حدی زیاد نشده است که وی را از تامل و تفکر در مورد تاکیتیکهای رسانه ای اش باز دارد؟ آیا برای انتخاب این نوع دیپلماسی نباید یه برنامه مودن و از پیش تعیین شده داشت؟
هک شدن صفحه فیس بوک، گزارشهای صرفا بی هدف از مذاکرات و اظهارنظرهای غیر مسئولانه بیشتر و بیشتر باعث تضعیف قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران می‌شود. آیا آقای ظریف از خود پرسیده‌اند چرا چند روز بعد از آن گاف، جان کری ایران را تهدید نظامی می‌کند؟
متاسفانه مسئولین کشور ما برای استفاده از قدرت رسانه ای هنوز که هنوز است حضور یک مشاور متخصص رسانه در کنار خود را درک نکرده اند. امری که در جهان متداول است. البته از این جهت باید جناب حجة الاسلام روحانی را مستثی دانست که مشاور رسانه ای حرفه‌ای چون دکتر حسام الدین آشنا دارند.
